UniekeWinkeltjes.com — Afgelopen Maandag, toen het nog vrij zonnig weer was, hebben we wat gegeten op een terrasje op de Torensluis.
De Torensluis is die brede brug over het Singel (ja, een beetje Amsterdammer weet dat die gracht het Singel heet in plaats van de Singel) waarop het standbeeld van Multatuli staat. De beroemde schrijver werd op 2 Maart 1820 als Eduard Douwes Dekker geboren in de Korsjespoortsteeg, die tussen het Singel en de Herengracht ligt. Maar dat terzijde.
Welnu, op die brede brug (overigens niet de breedste van Amsterdam, want dat is de Munt) staan bij mooi weer twee terrasjes, één met 50 zitplaatsen van Van Zuylen en een iets kleinere van Villa Zeezicht.
Wij kozen voor Van Zuylen. Volgende keer proberen wij Zeezicht wel weer eens. Hoewel, we hebben echt van onze lunch genoten. De koffie was voortreffelijk — een kwaliteit die je helaas niet vaak in Amsterdam tegenkomt.
Het eten was ook uitstekend. Mijn Pastrami sandwich met gebakken spekjes en mosterdmayonaise was rijkelijk gevuld en was gewoonweg verrukkelijk. Hij werd geserveerd met was nacho chips en een lekker dipje. Mijn gast had een sandwich gerookte kip met salsa, guacamole, lente-ui en ook nacho chips. Voortreffelijk — en dat tegen zeer redelijke prijzen. We hoorden ook zeer tevreden geluiden van mensen aan tafeltjes om ons heen.
De bediening was efficient en vriendelijk. Je moet hier alleen niet tijdens de drukke lunchpauze gaan zitten als je niet genoeg tijd hebt. Die hadden wij wel, want we kwamen hier namelijk om na de maaltijd even onder de brug te gaan kijken.
Daar zit namelijk een ruimte die je via een trap aan de zijkant van de brug kan bereiken. In die ruimte kan je het fundament zien van de Jan Roodenpoortstoren die vroeger naast de poort in de stadsmuur stond.
Tot de vijftiende eeuw vormde het Singel namelijk de stadsgrens van Amsterdam, en werd in die tijd ook wel Stedegracht genoemd. De stad werd toen omsingeld door het Singel, de Kloveniersburgwal en de Geldersekade. Je kan dat op deze oude plattegrond van Amsterdam nog goed zien, inclusief de toren.
De toren is na het afbreken van de stadsmuur nog tot 1829 blijven staan. Voor die tijd was de voormalig houten toren door Hendrik de Keyser omgetoverd in een bakstenen bouwsel. Een pracht gebouw. Helaas moest er in 1829 het nodige aan worden gerepareerd, en daar had de stad geen geld voor. Dus werd hij maar afgebroken. Ook in die tijd ging het gemeentebestuur dus al vrij onvoorschillig met ons cultuurgoed om.
Maar goed, elke eerste Maandag van de maand kan je tussen 13:00 en 17:00 uur de de ruimtes onder de toren nog bezichtigen. Kijk even op de website van Brug 9 voor foto’s, de geschiedenis van de toren, en informatie over wat er momenteel met die ruimte gebeurt.
Wanneer je aan de andere kant met een trapje weer naar boven gaat begrijp je ook waarom er een wit kader zichtbaar is in de bestrating van de brug: die lijn markeert precies waar de toren vroeger stond.
Wil je die oude situatie nog eens goed bekijken, dan kan je het nuttige met het aangename combineren door aan de overkant even bij Puccini Bombini binnen te stappen.
Dat is niet geheel zonder risico voor diegenen die op een dieet zijn. Zoals bekend zijn de chocolade bonbons van Puccini Bomboni namelijk onweerstaanbaar lekker. Hoewel… het valt ons wel op dat er bij beide vestigingen van die zaak veel hele mooie, en hele slanke meisjes werken.
In de muur achter de kassa zit een prachtig tegel tableau waarop de toren in volle glorie prijkt.
Of we nog bonbons hebben gekocht? Natuurlijk! Maar we verklappen niet hoeveel.
No Responses Yet